Kwestie krajobrazowe

Kwestie krajobrazowe 

 

 

Komin elektrociepłowni to często główny element zestawiany pod kątem szpecenia krajobrazu,  z farmą wiatrową. Do pełnego obrazu należałoby, dodać jeszcze szyby węglowe. W tej konfrontacji wiatrak wypada nader atrakcyjnie. Subiektywną kwestią poczucia estetyki każdego z nas, jest postrzeganie atrakcyjności turbiny wiatrowej. Cechą którą nie mogą wykazać się elektrownie węglowe, jest możliwość zagospodarowywania przestrzeni pod generatorem np. do upraw rolnych.

Glasgow Caledonian University, wykonał badania na terenie Niemiec, Danii, Norwegii, Szwecji, Australii i Stanów Zjednoczonych, na podstawie których wysnuto wnoski dotyczące kwestii krajorazowych. W badanych krajach, na etapach planowania farm wiatrowych lokalna społeczność wykazuje wrogie nastawienie. Wynika to głównie z obaw, dotyczących obniżenia walorów turystycznych regionu. Zazwyczaj w takich sytuacjach inwestorzy nie dostawali decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwesycji. Budowa farm w bezpośrenim sąsiedztwie ludności, budząca początkowo wśród niej wrogie uczucia. Zmienia się z upływem czasu, nawet w pełną akceptację takiego rozwiązania. Nurtującym może okazać się fakt, że dzieje się to wśród ludności mieszkającej najbliżej elektrowni. Na podstawie badań nie stwierdzono również, spadku przychodów z działalności turystycznej, w konsekwencji budowy farmy.

Na podstawie powyższych badań dokonano podziału, na strefy negatywnego, wizualnego wpływu farmy wiatrowej na otaczający krajobraz. Pierwsza ze stref obejmuje teren w odległości do 2km od farmy. Jest ona wtedy dominującym elementem krajobrazu a jej praca jest wyraźnie dostrzegalna. Kolejna strefa, obejmująca teren wokół farmy, w obrębie od 1km do 4,5km cechuje łatwość dostrzeżenia elektroni wiatrowych i możliwość obserwacji ruchu łopat. Trzecia z wyróżnionych stref znajdująca się w obrębie od 2km do 8km wokół farmy, odznacza się tym, że farmy nie sa już elementem nadto wyróżniającym się w  krajobrazie, a pracę turbiny da się dostrzec, jedynie w warunkach dobrej widoczności.  Ostatnia, czwarta ze stref znajduje się w odleglości powyżej 7km od farmy. Charakteryzuje się tym, że farmy wyglądają jak malutkie obiekty posadowione na horyzoncie. Praca wirnika jest niedostrzegalna.

W badaniu, zawarto także wytyczne dotyczące preferencji, zmniejszających znacznie negatywny wpływ na otoczenie oraz ludzi przybywających w obrębie farmy. Okazuje się, że preferowane są turbiny wiatrowe poziomej osi obrotu, o jasnych kolorach, składające się z trzech łopat. Preferowane są rownież farmy składające się z mniejszej liczby wiatraków o większej mocy. Bezwględnie, należy unikać budowy elektrowni lądowych w odleglości mniejszej niż 500m od budynków mieszkalnych. Dystans ten definiowany poziomem hałasu i jego składowych, będzie większy dla elektrowni morskich.