Instalacja, a prawo budowlane

Instalacja, a prawo budowlane

 

 

Prawo budowlane nie jest dziedziną najbardziej przyjazną obywatelom. Każdy, kto w przeszłości zdecydował się na wybudowanie domu jednorodzinnego, mają zapewne w pamięci, jak złożonym procesem jest uzyskiwanie pozwolenia na budowę.

Wprowadzono jednak w tym zakresie pewne uproszczenia. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt)16 ustawy Prawo budowlane pozwolenia na budowę nie wymaga prowadzenie robót budowlanych w zakresie: montażu pomp ciepła, urządzeń fotowoltaicznych o zainstalowanej mocy elektrycznej do 40 kW(czyli mikroinstalacji) oraz wolno stojących kolektorów słonecznych. Analogicznie w art. 30 ustawy nie wskazano urządzeń fotowoltaicznych jako wymagających dokonania zgłoszenia.

W tym zakresie inwestycja w ogniwa fotowoltaiczne jest najprostsza z punktu widzenia konsumenta.

Zdecydowanie bardziej rozbudowane procedury obowiązują w przypadku chęci zainwestowania w małą turbinę wiatrową.  Są one w dużej mierze uzależnione od sposobu zamontowania konkretnej instalacji. 

Jeżeli prosument przewiduje, że jego turbina posadowiona będzie na fundamencie, czyli trwale związana z gruntem, to instalację taką da się zakwalifikować jako budowla lub obiekt budowlany i według przepisów art. 28 ust. 1  ustawy Prawo budowlane wymagać będzie wydania pozwolenia na budowę, a po zakończeniu procesu pozwolenia na użytkowanie.

Dla osób, dla których procedura uzyskiwania pozwolenia na budowę jest zbyt sformalizowana i czasochłonna, lepszym zdecydowanie rozwiązaniem powinno być rozważenie zlokalizowania turbiny na budynku. Zgodnie bowiem z art. 30 ust. 1 pkt)3 lit. b zgłoszenia właściwemu organowi wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń o wysokości powyżej 3 m na obiektach budowlanych.

W sytuacji zatem, gdy urządzenie jest niższe niż wskazane w ustawie 3 metry, jego zainstalowanie nie będzie wymagało nawet zgłoszenia. W przypadku gdyby wysokość turbiny przekroczyła trzy metry, zgłoszenia takiego należy bezwzględnie dokonać. Procedurę określa art. 30 ust. 1a i nast. prawa budowlanego. Zasadą przy tego typu procedurze jest możliwość zgłoszenia sprzeciwu przez właściwy organ w terminie 30 dni. Jeżeli zgłoszenie takie nie zostanie dokonane, można rozpoczynać proces montażu. 

Przed rozpoczęciem inwestycji warto zgłosić się do organu nadzoru budowlanego i dowiedzieć się jakie formalności należy spełnić. Tu również przewidziano kary za działania samowolne.