Samodzielne zakupy dzieci

Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna.

Dzieci do ukończenia 13 roku życia nie mają zdolności do czynności prawnych. Oznacza to, że nie mogą same skutecznie zaciągać zobowiązań ani nabywać praw. Mówiąc krótko - takie dziecko nie może w ważny sposób samo zawrzeć umowy. Stanowi o tym art. 14 § 1 kodeksu cywilnego: Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna. Przy takiej regulacji mógł pojawić się problem natury praktycznej, gdyż należy pamiętać, że nawet kupno gazety czy bułki na drugie śniadanie w szkole jest umową cywilnoprawną - umową sprzedaży. Trudno sobie wyobrazić, aby dziecko nie mogło dokonywać nawet tak podstawowych zakupów. Dlatego 2 art. 14 kodeksu cywilnego dopuszcza możliwość zawierania umów przez osoby, które nie mają zdolności do czynności prawnych, czyli między innymi dzieci poniżej 13 roku życia. Może to jednak nastąpić pod pewnymi warunkami. Istotne jest, aby była to umowa należąca do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Do takich umów można na pewno zaliczyć kupno gazety, pieczywa czy choćby drobnej zabawki. Ważne jest, aby dokonany zakup wiązał się ze sprawami życia codziennego, a więc nie może to być jakiś szczególny z punktu widzenia dziecka zakup. Po drugie muszą to być sprawy drobne, należy wziąć tu pod uwagę np. cenę towaru, która nie może być wysoka. Przykładowo dziecko może kupić kasetę z ulubionymi piosenkami, ale już zakup dużej ilości takich kaset za znaczną kwotę nie będzie mógł być przez nie dokonany. Nawet jeśli sprzedawca wyda towar i otrzyma od dziecka zapłatę, to i tak umowa sprzedaży nie będzie ważna. Nie będzie również ważna sprzedaż nawet drobnej rzeczy, czyli na przykład zeszytów albo farb, jeśli spowoduje rażące pokrzywdzenie dziecka, które dokonało tego zakupu. W skrócie można powiedzieć, że umowy zawierane przez dziecko poniżej 13 roku życia są nieważne. Istnieje jednak wyjątek, gdyż dziecko takie może zawrzeć ważną umowę w drobnych bieżących sprawach życia codziennego pod warunkiem, że nie powoduje ona jego rażącego pokrzywdzenia. Umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania.

Często zdarzają się jednak sytuacje, że dzieci dokonują poważnych zakupów, czasem bez zgody czy wiedzy rodziców. Dotyczy to m. in. drogich zabawek, zwierzątek np. akwarium wraz z całym oprzyrządowaniem i rybkami, a nawet urządzeń przeznaczonych wydawałoby się dla dorosłych, jak telefony komórkowe.

Nieco inaczej przedstawia się sytuacja osób między 13 a 18 rokiem życia, gdyż posiadają one ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Prawo mając na uwadze ich wiek i nabyte już doświadczenie przyznaje im większą samodzielność. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego osoby takie mogą zawierać umowy powszechnie zawierane w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Mogą same rozporządzać swoim zarobkiem, jeżeli już podjęły pracę, a także dysponować przedmiotami, które opiekunowie oddali im do swobodnego użytku. Jednakże na tym kończy się samodzielność tych osób. Zasadą jest, że do ważności innych czynności prawnych dokonanych przez takie osoby, to znaczy wtedy, kiedy rozporządzają one swoimi prawami lub zaciągają zobowiązania, potrzebna jest zgoda ich przedstawiciela ustawowego – najczęściej rodziców. Jeżeli małoletni zawiera umowę bez takiej zgody, to ważność umowy jest uzależniona od potwierdzenia jej przez przedstawiciela ustawowego. Jeśli takiego potwierdzenia nie będzie, to umowa jest nieważna. Gdy siedemnastolatek kupi np. samochód, a rodzice nie będą chcieli wyrazić zgody na ten zakup, to transakcja nie będzie ważna. Jeśli młodemu człowiekowi bardzo zależy na tym zakupie, to prawo daje mu szansę. Może poczekać rok, aż ukończy osiemnaście lat i sam potwierdzić umowę.


infotekafundacjafk
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce internetowej. zamknijzamknij