Prezent się zepsuł albo jest niekompletny i braki stwierdziliśmy przed wręczeniem go. Przychodzimy do sklepu, chcemy złożyć reklamację, a tam sprzedawca odsyła nas do serwisu gwarancyjnego. Czy może?
Nie może!
Przede wszystkim już przy zakupie sprzedawca musi wskazać konsumentowi, że odpowiada zgodnie z przepisami za jakość świadczenia – a więc odpowiada z tytułu rękojmi. Jest to podstawowa odpowiedzialność. Jest nią objęta każda sprzedana rzecz – od ołówka po samochód.
Jeżeli w terminie 2 lat od wydania rzeczy stwierdzimy, że rzecz ma wadę, możemy oczekiwać, że sprzedawca usunie wadę, wymieni rzecz, a w ostateczności zwróci pieniądze. Możemy też obniżyć cenę. To odpowiedzialność bezwzględna – sprzedawca nie może jej wyłączyć.
Do części rzeczy, zwłaszcza tych droższych, może być dołączona gwarancja. Jest to jednak – w odróżnieniu od rękojmi – zobowiązanie dobrowolne. Producent, dystrybutor lub inny podmiot zapewnia, że rzecz objęta gwarancją jest dobrej jakości i dlatego, w razie wystąpienia wady, usunie ją.
Gwarancja różni się tym od rękojmi – poza dobrowolnością – że jest kształtowana w dużym zakresie przez gwaranta. Może być dowolnej długości, może oferować tylko naprawę, może obejmować tylko niektóre elementy rzeczy. Stąd tak ważne jest zapoznanie się z treścią gwarancji.
Co wybrać w razie wady?
Zwykle korzystniejsza jest rękojmia. Przewiduje termin na odpowiedź, można w ostateczności odstąpić od umowy, obejmuje zawsze cały produkt. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy serwis załatwi reklamację szybciej i bardziej profesjonalnie. Ponadto dłuższa – niż 2 lata – gwarancja będzie podnosiła wartość produktu. Gwarancja ulega też wydłużeniu, gdy rzecz zostanie wymieniona lub naprawiona. Rękojmia nie.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2016, poz. 380 z późn. zm.),
Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2014, poz. 827 z późn. zm.).