Prosument, który chce czerpać maksimum korzyści z zainstalowanej mikroinstalacji, poza określeniem profilu zużycia energii w gospodarstwie domowym powinien także rozważyć zmianę grupy taryfowej na dwustrefową oraz  dostosowanie nawyków do harmonogramu pracy układu oraz harmonogramu taryfy.

 

 

Prosument zainteresowany mikrogeneracją rozpoczął przygotowania do zakupu i zamontowania własnej instalacji. Odnawialnymi źródłami energii interesował się od dłuższego czasu. Zamieszkuje w domu jednorodzinnym, o powierzchni 180m2, zlokalizowanym we wschodniej Polsce. Nie prowadzi gospodarstwa rolnego. Pierwotnym celem inwestycji było obniżenie kosztów ogrzewania wody użytkowej. Istotne były też  ciekawość i pasja związane z odnawialnymi źródłami energii. Na etapie planowania prosument dokładnie znał charakterystykę cieplną swojego mieszkania, jak również realny poziom zużycia energii jego gospodarstwa domowego, składającego się z dwóch osób.   Nie był do końca świadomy, jakiego rzędu środki należy wyasygnować na zrealizowanie takiego projektu.

Tematyką odnawialnych źródeł energii interesował się od bardzo wielu lat. Zainteresowanie miało początkowo charakter teoretyczny, bowiem nie było realnej możliwości zamontowania mikroinstalacji odnawialnego źródła on grid. Sytuacja zmieniła się po uchwaleniu nowelizacji prawo energetyczne, tzw. „Małego Trójpaku”, który wprowadzał procedury umożliwiające przyłączanie mikroinstalacji prosumenckich do sieci elektroenergetycznej.  Jako że rynek rozwiązań z zakresu fotowoltaiki był wówczas jeszcze słabo rozwinięty, poszukiwał możliwości zakupu komponentów mikroinstalacji za granicą.  Tak się też stało. Instalacja fotowoltaiczna o mocy ponad 5 kWp została zakupiona, zainstalowana, a następnie przyłączona do sieci elektroenergetycznej i rozpoczęła działanie.

Prosument, dopełniwszy formalności, rozpoczął obserwację pracy instalacji, chciał, by jej wykorzystanie było jak najbardziej efektywne. Jak większość osób, które zainwestowały w mikroinstaklację, przez chwilę oczekiwał, że polski ustawodawca zdecyduje się jednak na wprowadzenie systemu gwarantowanych cen odkupu energii wyprodukowanej przez prosumentów. Tak się jednak nie stało. Obserwując ilość energii sprzedanej przedsiębiorstwu energetycznemu i osiągane z tego tytułu symboliczne zyski, doszedł do przekonania, że sposobem na pośrednie zyski jest maksymalne wykorzystanie energii produkowanej przez mikroinstalację.

Poza dostosowaniem instalacji do podgrzewania wody użytkowej, w celu zmniejszenia kosztów, zdecydował się na zmianę grupy taryfowej z grupy G11 na taryfę G12. Taryfa G11 zakłada stałą płaską cenę energii przez całą dobę siedem dni w tygodniu. Taryfa G12 oferuje rozliczanie zużytej energii elektrycznej pobranej z sieci w dwóch strefach czasowych po różnych stawkach, wyróżniając strefę „szczytu”, kiedy energia jest istotnie droższa niż w przypadku taryfy G11, oraz strefę „poza szczytem”, kiedy jest ona istotnie tańsza niż w przypadku taryfy G11. Energia jest tańsza w godzinach 00:00-06:00, 13:00-15:00, 22:00-24:00. W pozostałych godzinach jest ona droższa.

Aby zracjonalizować zużycie energii przez gospodarstwo domowe, należy tak dostosować swoje nawyki oraz zaplanowane zadania, aby ich wykonanie było jak najbardziej korzystne z ekonomicznego punktu widzenia. W ciągu dnia, kiedy w taryfie G12 energia elektryczna jest droższa, jej zużycie i pobór z sieci ogranicza pracująca wydajniej mikroinstalacja. W nocy i „poza szczytem”, kiedy nie można liczyć na energię elektryczną z mikroinstalacji, dzięki zmienionej taryfie energia zakupiona z sieci jest znacznie tańsza. Jeżeli do takiego harmonogramu dostosuje się swoje nawyki związane nie tylko z czynnościami takimi, jak pranie czy prasowanie, ale też odpowiednio zaprogramuje proces podgrzewania wody użytkowej i ogrzewania, może okazać się, że uzyskana w ten sposób oszczędność będzie większa niż w przypadku, gdyby prosument sprzedał „nadwyżkową” energię  do sieci, a następnie zakupił ją, kiedy będzie potrzebna.             

Podsumowując, prosument rekomenduje wszystkim osobom zainteresowanym zainwestowaniem we własną mikroinstalację on-grid dokładne przeanalizowanie profilu zużycia energii przez gospodarstwo domowe i umiejętne zastosowanie odpowiednio dobranej taryfy w celu zwiększenia ekonomicznej opłacalności przedsięwzięcia.